Lustrumviering Bridgeclub Willemstad geeft antwoord op de vraag: wie, o wie zijn de beste bridgers

Bovenstaande vraag stond centraal op donderdag 12 oktober jl., de dag waarop Bridgeclub Willemstad in Salon Mauritz op de kop af haar vijfenveertigste verjaardag vierde. Kort na 17 uur werd er door de aanwezigen getoast op de voltooiing van dit nieuwste lustrum, en natuurlijk de jarige vereniging zelf. Dit was ook het moment waarop voorzitter Ank de Bruijn even het woord nam voor een korte terugblik.

Bridgeclub Willemstad startte in 1978 direct met maar liefst 17 paar in restaurant Bellevue, waar aanvankelijk Piet Wigant en later Bas en Marianne Wigant als zaakvoerders voor een wel heel uitnodigende sfeer zorgden. De partners van de bridgers van weleer merkten natuurlijk als eersten op dat de speelavonden steeds langer duurden dan vooraf ingeschat, omdat het nakaarten steeds intensiever en smaakvoller werd ingevuld. De aanwezige Ary Ampt, een van de bestuursleden van het eerste uur, had er nog prettige herinneringen aan.

De vereniging trok mede door de effectieve mond-op-mond-reclame al snel de aandacht van de plaatselijke gemeenschap en niet te vergeten de horeca. Dit vertaalde zich uiteindelijk in een bridgevereniging met circa 70 leden. Helaas is niets blijvend, en dat gold ook voor de groei. Het  ledental nam af door factoren als de opkomst van andere ontspanningsmogelijkheden, een negatief imago van het spel als gevolg van een TV-cursus in de middag waarvan de deelnemers begrijpelijkerwijs vaak gepensioneerd waren, een vervelende scheuring ruim 5 jaar geleden, en niet te vergeten corona.

Als gezegd deed ook corona de club geen goed, maar inmiddels liggen de beperkingen gelukkig al weer ver achter ons. De voorzitter kon de opening dan ook positief afsluiten met de boodschap dat met de komst van nieuwe leden de weg naar boven weer is ingeslagen. Daarna werden de leden van het organiserend comité bedankt met bloemen dan wel wijn. Dora Boertjes, German Bos, Corrie Timmers en Wil van de Weele hadden zich van hun beste kant laten zien, en dat zou spoedig nogmaals blijken.

Voorafgaand aan het lustrumfeest waren de leden al gevraagd naar wat ze wilden eten tijdens het bridgediner dat hen te wachten stond. Ze zouden die avond echter niet spelen met hun vaste partner, maar met het lid wiens naam verborgen zat in een ballon. Daartoe hadden de ‘meisjes’ na de opening van de voorzitter een roze ballon gekregen, en de ‘jongens’ – hoe kan het ook anders – een blauwe. Tradities zijn er niet voor niets! Door die ballon lek te prikken kreeg de helft van de aanwezigen een papiertje in handen met daarop de naam van het lid waarmee ze op deze bijzondere avond zouden spelen. Het comité streefde  overigens niet alleen naar het zo geslaagd mogelijk vieren van deze verjaardag, het verlangde tevens dat aan het eind van de avond de vraag beantwoord kon  worden die bridgers wereldwijd al zo lang bezighoudt, namelijk: wie, o wie zijn de beste bridgers? De jongens of de meisjes?

Rond 23 uur kwam er een antwoord op die prangende vraag. Nadat de resultaten van alle deelnemers op haast wetenschappelijke wijze waren gepunt, maakte Wil van de Weele namens het organiserend comité als eerste bekend dat Ine de Pender en Ernst Verwer als beste paar uit de bus waren gekomen. Uit handen van de maakster zelf ontvingen zij een unieke trofee, die op bijgaande foto evenals de gelukkige winnaars te zien is. Die foto laat impliciet tevens de uitkomst zien waar velen al lang reikhalzend naar uitkeken, en wat nu dan eindelijk tot klaarheid is gekomen. Zeker, het werd ook tijd! Ja, de meisjes zijn betere bridgers dan de jongens!

Gemiddeld scoorden de ontvangers van een roze ballon ruim 2% beter dan de met een blauwe bedeelden. Legden de jongens zich bij deze uitslag neer? Nou, op de speelavond wel. Daar werden de meisjes – zoals het ook hoort – op sportieve wijze gefeliciteerd, maar een revanche lijkt in de maak. Het valt niet uit te sluiten dat er in Willemstad ooit weer roze en blauwe ballonnen worden uitgedeeld om de uitslag bij te stellen. Maar in ieder geval kunnen de meisjes tot dat moment wijzen naar die voor hen zo fantastische uitslag op die fantastische avond.